പോകുന്നവഴിയില്
പതിവായി കാണുന്ന
പാറക്കല്ലില് നിന്ന്
അതിന്റെ
വിശദമായ നിശ്ചലത
എന്നിലേക്ക്
കയറിവരുന്നു.
നടപ്പുനീളുന്ന
ദൂരത്തിലേക്കെല്ലാം
നിശ്ചലത
എന്നോടൊപ്പം
എന്റെ കാലുകളില്
സഞ്ചരിക്കും.
ഇളകിപ്പറന്ന്
അങ്ങുമിങ്ങുമാകാവുന്ന
ചിലതിന്റെയെല്ലാം മേലെ
മനസ്സിനുള്ളില്
അമര്ന്നിരുന്ന്
കരുതലാവുന്നുണ്ടാവും
അതിന്റെ കനം.
തൊട്ടുരുമ്മി
അരിച്ചുകേറിയതിനെ
ഇക്കിളികോച്ചരുതെന്ന്
പറഞ്ഞാല് കേള്ക്കില്ല
എന്റെ ഓര്മ്മപ്പായലുകള്.
മടങ്ങിവരുന്ന വഴിയില്
അതേയിടമെത്തുമ്പോള്
എന്നില്നിന്നത്
തിരിച്ചിറങ്ങും.
ഒരു ദിവസത്തിന്റെ കൂടി
പഴക്കം കൂടിയ
നിശ്ചലതയായി
നാളെയെന്നെ കാത്തിരിക്കും.
പോകുന്ന വഴിയില്
പതിവായി കാണുന്ന
പാറക്കല്ലില്.